Εντόμων υπεράσπιση


Εντόμων υπεράσπιση
     Πορευόμαστε αντιμαχόμενοι την αντοχή του γένους των εντόμων που διεκδικούν μερδικό από τις σοδιές μας, εξοντώνοντας κουνούπια που μας ρουφούν το αίμα κλέβοντας τον ύπνο μας και μύγες που μολύνουν και ρυπαίνουν το σεπτό πρόσωπο του πολιτισμού μας, εξοντώνουμε τερμίτες που κατατρώγουν τα σπίτια μας και σαράκια που εξαφανίζουν τα λείψανα του παρελθόντος μας. Τρυγούμε το βασιλικό πολτό υμνώντας την εργατικότητα της μέλισσας και τη γονιμότητα της βασίλισσας, καταδικάζοντας την οκνηρία του ταλαίπωρου κηφήνα -συζύγου μιας χρήσης. Θαυμάζουμε την καλλιτεχνική φύση της αράχνης, συνδράμουμε στο θαύμα της μεταμόρφωσης του μεταξοσκώληκα, ζηλεύουμε την εφήμερη ομορφιά της πεταλούδας, στιγματίζουμε την απληστία της ακρίδας, μελετάμε τη στρατιωτική οργάνωση των μυρμηγκιών, χαιρετίζουμε το νυχτερινό τερέτισμα των γρύλων και παίζοντας καταδικάζουμε σε θάνατο τις πυγολαμπίδες. Εξαφανίσαμε τις ψείρες και το σκώρο και εφαρμόζουμε πρόγραμμα γενοκτονίας για ολάκερες οικογένειες εντόμων, όταν χάρη σε άλλες οικογένειες διαλυόμεθα απρόσκοπτα στο χώμα που μας συνθέτει.
    Στην Ασία τρώνε τα έντομα όπως εμείς τον πασατέμπο, ενώ στην Αμερική υποδεικνύουν τη σκόνη των περιττωμάτων τους υπεύθυνη για τις αλλεργίες μας. 
   Οι νοικοκυρές εξανίστανται στο θέαμα των φτερωτών καστανόχρυσων κατσαρίδων της Αττικής γης, βομβαρδίζουν τις φωλιές τους με σπρέι και λογής λογής παγίδες πλην ματαίως. Κουνιστές και λυγιστές προβάλουν την πιο ακατάλληλη στιγμή, καταισχύνη της κυράς που κομπάζει «Στο δικό μου σπίτι;! Ποτέ!» Στίγμα κοινωνικού αναθέματος η κατσαρίδα αναγεννάται εκ της τέφρας της. 
   Τα παιδιά μαθαίνουν να ουρλιάζουν και να φρίττουν συναντώντας τη, λες κι είναι σαρκοβόρος. Τα ίδια παιδιά στην εξοχή παίζουν φυλακίζοντας μαύρες κατσαρίδες και κοκκινόμαυρους παπουτσήδες σε σπιρτόκουτα, δένουν σε κλωστές για να εξαναγκάσουν σε ζουζούνισμα τις πρασινόχρυσες χρυσόμυγες, στήνουν φωτιστικά από γυάλες με φωτοβολίδες.
   Κι εσύ ξανθή φτερωτή καλλονή, κατσαρίδα μου, πια δε μου κάνεις συντροφιά. Τρέχεις να κρυφτείς στη σκιά, τις νύχτες που σ’ αιφνιδιάζω στην κουζίνα.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Maria Arvaniti Sotiropoulou27 Απριλίου 2016 στις 8:09 π.μ.

    Νικος Φαραζης Χρήσιμη η υπεράσπισή σου. Ο Κάφκα στην "μεταμόρφωση" μας βλέπει τελικά να μεταμορφωνομαστε σε κατσαρίδα που μισούν οσοι γλυτώνουν. Θα εκτιμούσε πολύ την υπεράσπισή σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσο επηρεάσθηκε απ’ τον περίγυρο;»        -Πώς αντέχαμε εμείς; λένε οι παλιοί. Και μαρτυρούσαμε λόγω φρονημάτ
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η  ιατρική της παιδεία εί
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσεβείς γυναίκες κυρι
Διαβάστε περισσότερα