Και για τα πυρηνικά πρέπει να υπάρχει ένας νόμος για ΟΛΟΥΣ

Ιανουαρίου 08, 2016

Και για τα πυρηνικά πρέπει να υπάρχει ένας νόμος για ΟΛΟΥΣ

Η πρόσφατη τέταρτη πυρηνική δοκιμή της Β. Κορέας (σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Βόμβας Υδρογόνου) δεν αφήνει πια καμιά αμφιβολία για το ότι αυτή η χώρα προχωρά στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Βέβαια η φύση της έκρηξης που παρατηρήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2016 φαίνεται ότι είναι πανομοιότυπη με εκείνη που είχε μετρηθεί το 2013 και ραδιενεργό fallout δεν παρατηρήθηκε.

Οι βόμβες Υδρογόνου (θερμοπυρηνικές) λειτουργούν με τη σύντηξη Ισοτόπων Υδρογόνου (η διαδικασία με την οποία παράγεται ενέργεια σε άστρα όπως ο Ήλιος μας) κάτι που συμβαίνει σε συνθήκες ακραίας θέρμανσης και πίεσης. Αυτές οι συνθήκες σε μια βόμβα δημιουργούνται με μια πρώτη αλυσιδωτή αντίδραση που προκαλείται από σχάση Εμπλουτισμένου Ουρανίου ή Πλουτωνίου και απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Οι βόμβες Υδρογόνου έχουν διάφορα μεγέθη. Η μεγαλύτερη έκρηξη έγινε από τη Ρωσία το 1960. Μια βόμβα 50 Μεγατόνων αντιστοιχεί σε εκρηκτική ισχύ στο πενταπλάσιο όλων των βομβών που χρησιμοποιήθηκαν σε όλους τους πολέμους μέχρις σήμερα στην ανθρώπινη ιστορία. Η πιθανότητα κατασκευής ενός τέτοιου όπλου από τη Βόρεια Κορέα είναι καταδικαστέα. Οι αιτιάσεις όμως του καθεστώτος θέτουν πολλά αμείλικτα ερωτηματικά για την υποκρισία των υπόλοιπων πυρηνικοκατόχων κρατών και των δορυφόρων τους.

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας ξεκίνησε το 1950-53 όταν οι ΗΠΑ απείλησαν με χρήση πυρηνικών τη χώρα. 63 χρόνια μετά δεν έχει υπογραφεί καμιά συνθήκη τερματισμού του πολέμου. Απέκτησαν τεχνογνωσία από τη Σ. Ένωση και κατασκεύασαν τον πυρηνικό αντιδραστήρα Yongbyon μέσω της βρετανικής Magnox. Σύμφωνα με την Συνθήκη ΝΡΤ οι χώρες μπορούν να αποσύρουν την υπογραφή τους με τριών μηνών προειδοποίηση κάτι που η Πυον Γιανκ έκανε.

Οι υπόλοιπες πυρηνικοκάτοχες χώρες είχαν πραγματοποιήσει πάνω από 2000 πυρηνικές δοκιμές 1945-1998, 50 από τις οποίες ήταν ατμοσφαιρικές και διέσπειραν τεράστια ραδιενέργεια στον πλανήτη προκαλώντας εκατομμύρια περιπτώσεις καρκίνου παγκόσμια. Όλες τους σταμάτησαν τις πυρηνικές δοκιμές μόνο αφού τελειοποίησαν την τεχνολογία των κομπιούτερ ώστε να μη χρειάζονται πλέον τις πυρηνικές δοκιμές.

Για τη Συνθήκη Απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών NCBT χρειάστηκαν διαπραγματεύσεις 20 χρόνων στον ΟΗΕ αλλά δεν έχει ακόμη ισχύ, επειδή 8 χώρες δεν την έχουν επικυρώσει (ανάμεσά τους ΗΠΑ, Κίνα, Ισραήλ Πακιστάν, Ινδία και Β. Κορέα). Καμία χώρα δεν έχει ακόμη διαλύσει τις εγκαταστάσεις των πυρηνικών δοκιμών.

Αν και οι 9 πυρηνικοκάτοχες χώρες έχουν συμφωνήσει στον περιορισμό του πυρηνικού τους οπλοστασίου καμιά δεν προσέρχεται στο διάλογο ενώ συνεχίζουν να ξοδεύουν πάνω από 100 δις δολάρια κάθε χρόνο για τον εκσυγχρονισμό του πυρηνικού τους οπλοστασίου.

Αν και κάθε πυρηνικό όπλο αποτελεί καταστροφική ανθρωπιστική απειλή η Β. Κορέα υπολογίζεται ότι έχει κάτω από 10 πυρηνικές κεφαλές από το σύνολο των 15.800δηλ το 0,1% του παγκόσμιου δυναμικού.

Οι πυρηνικοκάτοχες χώρες και το ΝΑΤΟ επικαλούνται ότι η κατοχή πυρηνικών όπλων και η πιθανότητα πρώτης χρήσης τους είναι θεμελιώδης για την ασφάλειά τους. Όμως αυτό το νόμισμα έχει δυο όψεις και η Β. Κορέα το αποδεικνύει επικαλούμενη τις ίδιες δικαιολογίες.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα νόμο για τα πυρηνικά που να ισχύει το ίδιο για όλους, ακριβώς όπως έγινε με την απαγόρευση των χημικών και βιολογικών όπλων και των βομβών διασποράς.

Οι κυβερνήσεις (και η ελληνική) που πραγματικά θέλουν να ελευθερώσουν την ανθρωπότητα από τα πλέον επικίνδυνα όπλα, τα πυρηνικά, δεν θα καταδικάσουν απλώς τη νέα πυρηνική δοκιμή της Β. Κορέας, αλλά θα αναζωογονήσουν την NCBT και όπως προτρέπει ο ΟΗΕ θα προσέλθουν τον επόμενο μήνα στη Γενεύη για να αναθεωρήσουν τη συνθήκη για μια πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων.